Kontrolowanie emocji w jodze
Emocje w tekstach tradycji ezoterycznych
Praktyki pozwalające kontrolować emocje
„Gaudapada-karika”, jedno z głównych źródeł jogi na temat kontroli emocji. Cztery podstawowe techniki radzenia sobie z emocjami w jednym akapicie.
Postawy szkół filozoficznych Grecji wobec emocji
Istnieje fundamentalna różnica światopoglądowa w spojrzeniu na psychikę między liniami filozofii greckiej, wywodzącej się od Parmenidesa, Platona i Arystotelesa, a także psychoanalizy z jednej strony, a stoicyzmem i jogą z drugiej.
Pierwsza grupa doktryn przypisuje emocjonalne i afektywne motywacje człowieka działaniu określonej części jego psychiki, czy to „duszy zwierzęcej”, czy nieświadomości. Racjonalna część (ludzka dusza, świadomość itp.) ma kontrolować, panować nad tą częścią.
Ze swojej strony stoicy wierzyli, że ludzkie emocje zasadniczo różnią się od emocji zwierząt. Co więcej, nie ma specjalnej afektywnej części psychiki. Źródłem destrukcyjnych emocji jest racjonalna część człowieka, która (…) nie jest całkowicie racjonalna, ponieważ często wychodzi z błędnych przesłanek w swoim rozumowaniu. Innymi słowy, to sama osoba podejmuje decyzję o „ukryciu” negatywnych emocji lub poddaniu się destrukcyjnym pragnieniom.
Emocje w Joga-sutrach
Artykuły o emocjach
Popularne listy emocji
Instruktorka jogi Daria Antonenko o błędnych przekonaniach na temat popularnych list emocji:
Jeśli chcesz się pogubić, przeczytaj listy emocji w Internecie.
Czasami otrzymuję je z notatką „oto coś, co pomoże mi poradzić sobie z tą sytuacją”. Na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że nazwy emocji na liście powinny być pomocne. Ale tylko na pierwszy rzut oka.
– lista emocji nie nauczy cię, jak się czuć.
Znajomość słowa „miłość” nie jest powodem do doświadczania uczuć miłości. W przeciwnym razie świat nie słyszałby tak wielu smutnych piosenek. Aby przybliżyć ludzi do zrozumienia miłości, Erich Fromm napisał „Sztukę kochania”, w której ujawnił stereotypowe zachowania, fałszywe przekonania i zasugerował nowe sposoby myślenia o miłości. W praktyce to nie poprzez studiowanie słów, ale poprzez refleksję i doświadczenie, ludzie uczą się sztuki zmysłowego związku.
Innym przykładem jest „pewność siebie”. To, co czyni osobę pewną siebie, to koncentracja na celu i wytrwałość w osiąganiu tego, czego chce, a nie świadomość, że takie słowo istnieje.
Potrzeba refleksji i praktyki, aby nauczyć się czuć.
– Lista emocji nie pomoże ci nauczyć się wyrażać swoich uczuć.
Historie o nieodwzajemnionej miłości obfitują nie tylko w literaturze, ale także w życiu. Bohaterowie tych historii mogą nawet pisać wiersze o swoich uczuciach, ale nigdy nie odważą się ich wypowiedzieć. Aby nauczyć się swobodnie wyrażać uczucia, znajomość słów nie wystarczy, trzeba pozbyć się wewnętrznych ograniczeń, które uniemożliwiają swobodne wyrażanie uczuć.
– Lista emocji i uczuć nie pomaga radzić sobie z negatywizmem.
Na przykład uraza wymawiana w dialogach wewnętrznych i zewnętrznych. Zarówno obwinianie, jak i mówienie „mam do ciebie pretensje” nie eliminuje urazy, ani nie pomaga zrozumieć, że uraza jest sposobem na osiągnięcie „chcę tego po swojemu”. Aby wyeliminować negatywność, musisz dotrzeć do sedna zarówno swoich prawdziwych motywów, jak i błędów, i znaleźć konstruktywną linię postępowania w osiąganiu tego, czego chcesz.
– Lista emocji nauczy cię ignorować te ważne.
Większość takich list pomija seksualność, pożądanie, namiętność i wiele odcieni uczuć, od władzy po doznania estetyczne. Czytelnikowi listy pozostaje zgadnąć, ile innych odcieni uczuć zostało z niej wykluczonych.
– lista emocji nie pomoże usystematyzować wiedzy o sferze emocjonalnej.
Listy te rodzą wiele pytań. Dlaczego gniew i apatia znajdują się w tej samej kolumnie? Jaka jest zasada sortowania? Jaki jest związek między negatywnymi i pozytywnymi emocjami? Dlaczego emocje są podzielone według kolorów i w jaki sposób ma to pomóc? Listy nie odpowiadają na te pytania.
Wewnętrzny świat człowieka jest głęboki i złożony. Jedna lista nie wystarczy, by nadać mu sens. Potrzeba złożonego i holistycznego systemu poglądów i praktyk, aby usystematyzować obserwacje dotyczące wewnętrznego świata. Dla mnie jest to Joga – żywa tradycja samopoznania i rozwoju z historią 4000 lat.
Artykuł Andrieja Safronowa
Najskuteczniejszym sposobem na zmniejszenie agresywności jest rozwijanie anahaty, która umożliwia odczuwanie w każdej osobie przede wszystkim istoty ludzkiej, a nie jej ról społecznych, a także daje doświadczenie jedności z ludźmi i światem.
Empatia, główna cecha anahaty, sama w sobie czyni osobę mniej agresywną.
Wykłady na temat emocji w kontekście psychologii
Podejście to opiera się na pojęciu psychiki jako zestawu procesów umysłowych, z których każdy może być izolowany i badany względnie niezależnie. Wyróżnia się trzy główne grupy procesów umysłowych: poznawcze, emocjonalne i wolitywne. Procesy poznawcze obejmują doznania, percepcję, pamięć, myślenie, wyobraźnię i intuicję. Grupa procesów emocjonalno-zmysłowych obejmuje emocje i uczucia.
Odniesienie hierarchii potrzeb Maslowa do systemu czakr w jodze.
Wiele programów regulacyjnych to etykiety – programy, które dają emocjonalną ocenę tego, co jest dobre, a co złe. Etykiety są zwykle dość nieszkodliwymi słowami o emocjonalnej (a zatem energetycznej) treści. Przykładami etykiet są: ” Bystrość”, „Uważność”, „Czułość łydki” itp. Jak łatwo zauważyć, każde z tych słów oznacza w zasadzie całkowicie normalną funkcję – przejaw inteligencji, delikatności, czułości – ale program nadaje mu negatywną konotację emocjonalną. Oczywiście osoba zaprogramowana w ten sposób będzie unikać lub wstydzić się odpowiednich przejawów.
Mechanizm obronny „Opór”
Ten mechanizm obronny przejawia się w aktywnej emocjonalnej niechęci do odkrywania obiektów własnej psychiki lub w nieświadomym angażowaniu się w działania sabotujące takie praktyki (spóźnianie się, gubienie książek, niebudzenie się itp.). Uderzającym przykładem jest niezdolność osoby do usłyszenia z ust psychoterapeuty lub uzdrowiciela informacji istotnych dla jej osobistego rozwoju.
Siatka projekcyjna łącząca psychikę i ciało przypomina system czakralny opisany przez starożytne źródła i wygląda następująco:
Gardło i szyja związane są z inteligencją, umiejętnością artykułowania swoich myśli, prawem do posiadania własnego osądu, własnych opinii, podejmowania własnych decyzji. Uciski w okolicy gardła są często związane z tym, że dana osoba tłumi w sobie chęć wyrażenia urazy lub innych przytłaczających emocji (wole jest często związane z tym samym problemem). Zaciski w tylnej części szyi, osteochondroza szyjna są związane ze zwiększonym ciężarem odpowiedzialności, którą „ponosi” dana osoba, czasami z chęcią „ukrycia się”, wciągnięcia głowy w szyję, stania się niewidzialnym.
Książki ukazujące emocje i uczucia różnych kultur
Kod kulturowy
Клотер Рапай
"Kod kulturowy" to książka, która wzbogaca edukację na temat emocji, pokazując, że każda kultura ma swoje "ulubione" emocje. Taka wiedza pomaga subtelniej zrozumieć zarówno własne emocje, nasiąknięte wychowaniem, jak i emocje innych kultur.
"Jednym z nierozwiązanych problemów XX wieku jest to, że wciąż mamy niejasne i z góry przyjęte pojęcie o tym, co czyni Japonię krajem japońskim, Stany Zjednoczone krajem amerykańskim, Francję krajem francuskim, a Rosję krajem rosyjskim...... Brak tej wiedzy uniemożliwia krajom wzajemne zrozumienie".
(c) Clotaire Rapaille "The Cultural Code".
70 opowieści o papugach
Opowiadania są fantazyjną kolekcją barwnych scen domowych, fantastycznych opowieści, romantycznych przygód miłosnych, połączonych elegancką "ramą" narracyjną, historią, która uzasadnia i wyjaśnia połączenie tak różnorodnych tematów, a jednocześnie dodaje narracji zainteresowania.
W The Seventy Parrot Stories narratorem jest gadająca papuga, mądry i elokwentny ptak, zgodnie ze wschodnią tradycją. Mistrz papugi wyjechał w podróż, zostawiając w domu młodą żonę.
Dzięki swoim rozmowom cudowny ptak powstrzymuje znudzoną kobietę przed zdradzaniem męża: opowieści papugi są tak urzekające, że piękna kobieta nie może oderwać się od domu, aby wyjść z kochankiem bez wysłuchania kolejnej historii.
Bohater o tysiącu twarzy
Joseph Campbell
"Gdziekolwiek człowiek postawił stopę, zawsze i w każdych okolicznościach, ludzie tworzyli mity, żywe ucieleśnienie pracy ludzkiego ciała i ducha. Nie jest przesadą stwierdzenie, że mit jest cudownym kanałem, przez który niewyczerpane strumienie kosmicznej energii zapładniają ludzką kulturę we wszystkich jej przejawach. Religie, filozofie, sztuki, formy organizacji społecznej człowieka prymitywnego i historycznego, odkrycia w nauce i technologii, a także same sny, które wybuchają w naszym śnie - wszystko to rodzi się w pierwotnym, magicznym kręgu mitu".
Fragment książki: Joseph Campbell, Bohater o tysiącu twarzy.
Wielka mitologia wg Stephena Fry'a
Stephen Fry
"Angielskie słowo "hearth" pochodzi od słowa "heart", podobnie jak we współczesnej grece palenisko jest określane słowem "kardia", które również oznacza "serce". W starożytnej Grecji szersza koncepcja ogniska domowego i domu była wyrażana słowem "oikos", które jest nadal używane w słowach takich jak "ekonomia" i "ekologia". W języku łacińskim palenisko określane jest słowem "focus", które mówi samo za siebie.
Znaczenie centralności, które je łączy, ujawnia również ogromne znaczenie domowego ogniska dla Greków i Rzymian, a tym samym znaczenie Hestii, jej bóstwa ".
Wraz z kompozytorką Debbie Wiseman, Stephen Fry wydał album zatytułowany The Mythos Suite.
Egyptian Tales and Romances
Ernest Alfred Wallis Budge
"Podane tutaj opowieści o cudach sztuki magicznej starożytnych magów pochodzą ze słynnego papirusu należącego niegdyś do panny Westcar, a obecnie przechowywanego w British Museum (P. 3033). Papirus ten został spisany przez profesjonalnego skrybę pod rządami Hyksosów na początku drugiego tysiąclecia p.n.e., prawdopodobnie w celu skopiowania przez uczniów szkoły kapłańskiej. Papirus został opublikowany przez A. Ehrmana".
Fragment książki: Wallis Budge "Egipskie opowieści, historie i legendy".
Art as a guide. Kashmiri Shivaism: Abhinavagupta and Kshemaraja
Isaeva N. V.
"...w indyjskiej tradycji filozoficznej sztuka (zwłaszcza sztuka teatru) jest właśnie taką rzeczą, która, gdy jest właściwie używana, przyczynia się do przepływu prądu elektrycznego; nie odchyla się na bok, nie blokuje przepływu energii, ale sprzyja rodzajowi uderzenia pioruna - i ostatecznie prowadzi uczestników procesu (i, w ostateczności, publiczność) do celów, które wykraczają daleko poza czysto estetyczny użytek...". Mówiąc ściślej, w indyjskiej tradycji filozoficznej sztuka jest bardziej jak vahana, zwierzę jeździeckie bóstwa, które osiągnie cel, jeśli będzie odpowiednio kontrolowane (ponieważ mówimy tutaj o kaszmirskim śiwaizmie, prawdopodobnie będziemy musieli uklęknąć na grzbiecie jego byka Nandi). Celem jest oczywiście wyzwolenie, moksha, czyli najwyższe dobro religijne; jeśli spróbujemy tutaj rozważyć możliwość osiągnięcia wyzwolenia poprzez "drogę na skróty" twórczości artystycznej, oznacza to niemal na pewno, że wkraczamy na pole tantryzmu.
Страстью мир связан, страстью же он и освобождается.
Хеваджра-тантра